Zaburzenia mowy u osób dorosłych powstają w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych takich jak choroba Parkinsona (degeneracje podkorowe), Alzheimera (degeneracje korowe), demencja, oraz po przebytych udarach lub wylewach i innych schorzeniach układu nerwowego.

Zaburzenia te obejmują różne aspekty językowe i skutkują brakiem lub niedowładem sprawności realizacyjnych, a następnie rozpadem systemu komunikacyjnego. Diagnoza neurologopedyczna ma na celu także ocenę budowy aparatu mowy, napięcia mięśniowego okolicy oralnej, oraz ocenę możliwości językowych pacjenta, patomechanizmu powodującego zaburzenie mowy i zaproponuje właściwą terapię.